Het "Duras Museum" van Julien Gosselin in de Printemps des Comédiens: elf uur van een buitengewone ervaring

Hoe kunnen we de literaire ervaring versterken, intens levend maken en er een collectieve dimensie aan geven? Julien Gosselin antwoordt met een baanbrekende voorstelling, buitengewoon in elke zin van het woord. Musée Duras liet het publiek in de Printemps des Comédiens in Montpellier, waar het op zaterdag 7 juni en zondag 8 juni werd opgevoerd, achter met het opwindende gevoel een ervaring van uitzonderlijke diepgang te hebben meegemaakt. Een ervaring, ja, meer dan een voorstelling. Een reis: je komt het theater binnen om 10 uur 's ochtends, je vertrekt zo'n elf uur later, jezelf vertellend dat het nog wel even had kunnen duren.

Het geheel voert ons mee naar een Durassiaans landschap, ver verwijderd van de clichés die kleven aan de huid van een schrijver die het sarcasme aantrekt van degenen die haar doorgaans niet gelezen hebben. Liefde, dood, waanzin, een inscriptie in de geschiedenis, in een onlosmakelijke mix tussen het intieme en het collectieve, en bovenal literatuur als vitaal principe, dat al centraal stond in de twee buitengewone theatrale reizen die Julien Gosselin maakte met Roberto Bolano ( 2666 , 2016) en Don de Lillo ( Joeurs, Mao II, Les Noms , 2018): het is er allemaal.

Je hebt nog 85,4% van dit artikel te lezen. De rest is gereserveerd voor abonnees.